تأثیر نوبت کاری بر افسردگی در پرستاران

چکیده مقدمه: درصد قابل توجهی از شاغلان در حرفه های مختلف با برنامه نوبت کاری مشغول به کار هستند. یکی از گروههای شاغلین که به علت نوعِ کار، نوبت کاری در آن همواره وجود دارد، کارکنان خدمات سلامت و بویژه پرستاران هستند. نوبت کاری منجر به عوارض جسمی و روانی مختلف از جمله افسردگی می گردد. روش بررسی: در مطالعه ای مقطعی بر روی 110 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد فراوانی افسردگی در پرستاران نوبت کار و غیرنوبت کار به دست آمده و مورد مقایسه قرار گرفت. فراوانیِ درجات مختلف افسردگی با استفاده از پرسشنامه بک به دست آمده و توسط آزمونهای آماری تی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین نمره آزمون بک در افراد غیرنوبت کار 56/6 09/10 و در افراد نوبت کار 86/5  67/12 بود. این تفاوت از نظر آماری معنادارد بود. فراوانی افسردگی در گروه نوبت کار بیش از گروه غیرنوبت کار و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنادار بود. نتیجه گیری: نوبت کاری به عنوان یک عامل خطر در ایجاد افسردگی مطرح است. در این مطالعه نیز فراوانی افسردگی در پرستاران نوبت کار بیش از پرستاران غیرنوبت کار بود که تأییدکننده اکثر مطالعات پیشین در کشورهای دیگر بود.